ÉLISEZ LE MEILLEUR ROMAN ET LA MEILLEURE NOUVELLE DU MOIS (JUIN 2007)

Een leven voor een leven
Auteur: Leonie Chapel (Pays-Bas/The Netherlands)

Haar laatste dag voelt niet anders dan de dagen daarvoor. Ze kijkt nog één keer naar buiten waar ze de twee tuinstoelen op de grond ziet liggen, bijna een jaar lang heeft ze die iedere dag rechtop gezet, vandaag blijven ze liggen.
Ze kijkt in de spiegel, groene ogen kijken terug, de glans is weg. Meer dan haar gezicht wil ze niet zien, haar lichaam heeft haar verraden. Na vandaag zal ze rust hebben.
Haar afscheidsbrief heeft ze weken geleden geschreven, ze heeft vaak op het punt gestaan om de woorden hardop uit te spreken tegen de mensen om wie het gaat. Niemand om haar heen had door dat ze afscheid aan het nemen was en daarom verdienen zij het niet om de woorden te horen.

Ze hoort een stem die mama roept, ze kijkt op en haar dochter komt de badkamer binnen, zo vrolijk als een meisje van 7 kan zijn. Twee zachte armen om haar nek en een kus, er komen tranen in haar ogen, even twijfelt ze. Amber kijkt haar met haar blauwe ogen aan, “mama ik heb honger”.
Ze maakt ontbijt, kletst met Amber over de vakantie, ze legt uit dat ze vanmiddag na school door papa wordt opgehaald en daar blijft. Amber zegt, ik weet het mama, drie weken en dan kom ik weer bij jou.
Amber was de een reden om niet tot het onvermijdelijke te komen, maar één reden was niet genoeg om de andere redenen te verslaan.

Thuis gekomen, legt ze de brief klaar. Haar koude handen pakken de brief voor hem. Ze leest hem nog één keer.

Marc,

Jij gelooft dat je alleen verantwoordelijk bent voor je eigen daden en pijn. Dat betekende ook dat ik dat ben.
Mijn liefde voor jou ging voorbij alle grenzen. Ons kindje ontstaan uit liefde hoorde niet in jouw leven nu. Ik geloofde in jou en in jouw woorden.
Ze is gestorven door jouw wens en mijn handen.

Zij werd mijn schaduwkant, ze mocht niet verder leven maar was er altijd. In de ochtend maakte zij mij met haar laatste schreeuw voor het leven wakker. In de middag zie ik haar in de gezichten van mijn familie en in de nacht is het haar geest die mij volgt.
Nu, twee jaar na die verschrikkelijke daad is het mijn tijd om toe te geven aan haar verzoek.

Ik zou je het beste willen gunnen, maar dat kan ik niet. Ik wil geloven dat voor jou ook de dag komt dat je werkelijk verantwoording aflegt aan jezelf.
Alles in mijn leven draaide om liefde, liefde is waarom ik geboren ben en ook waarom ik vandaag zal sterven. Liefde voor ons kindje dat recht had om te leven maar niet op het juiste moment kwam voor jou.
Een leven voor een leven.

Tranen Sanne

Sanne voelt dat het tijd is, ze loopt naar boven waar de pillen en de cognac klaar staan. Ze kijkt haar kamer rond, waar vandaag voor de tweede keer in twee jaar iemand zal sterven.

Donnez votre appréciation sur cette oeuvre / Give your appreciation on this work / Wilt u alstublieft uw mening geven over dit werk?

Voter/Vote/Stemmen